"Polski nauczyciel w czystej postaci"...

Autor:
Lata dziś po internetach takie artykuł;

Jest to rzewna opowieść o 10-letnim Natanku, którego dziecięca kreatywność zniszczyła mściwa furia wrednej baby, czyli polonistki. 
Natanek napisał opowiadanie.  Zostało ono przekreślone przez nauczycielkę i pod spodem widnieje napis: Bez sensu. Popraw to zadanie.  Nie ma jedynki, nie ma tez żadnej informacji o tym, co było przedmiotem zadania.  Za to jest HEJT.

Tjaaaaaa...
Kocham ten system zero - jedynkowy u niektórych współczesnych matek.

Leci hejt na nauczycielkę/nauczyciela, który nie ocenił pozytywnie pracy dziecka, choć wydaje się, że napisało świetne opowiadanie. Podejrzewam, ze dziewczyna, która miała tego pecha, już szuka sobie sznura do bielizny, bo tyle nienawiści, pogardy, gnojenia naraz to nawet polski nauczyciel nie wytrzyma, a wierzcie mi, jest wytrzymały.
Podobno to świetna praca. ponoć dziecko ma fantastyczna wyobraźnię. Ponoć wybitny talent literacki... Nie wiem, szczerze mówiąc nie chciało mi się tego czytać, bo codziennie sprawdzam ileś tam podobnych prac. Natomiast skoro tak istotna jest owa WYOBRAŹNIA, której nie dostrzegła nieznana nam polonistka, to może pora, żeby dorośli użyli WYOBRAŹNI.
OTÓŻ WYOBRAŹCIE SOBIE, że polecenie polegało na napisaniu dokładnie 8 zdań na określony INNY temat. Co to zmienia? wszystko.
Wyobraź sobie, ze twoje dziecko zdaje egzamin pisemny z języka polskiego. Na przykład egzamin 8-klasisty. Wypracowanie - ma być minimum 200 słów, z odwołaniem do ściśle wskazanych lektur i dokładnie realizujący polecenie. Za zgodność z tymi warunkami dziecko dostaje określoną ilość punktów. I pisze cudowne opowiadanie. Tyle, ze nie na wskazany temat, odnosi się do filmu, nie do książki, a wyrazów ma 150, bo uznało, ze tyle mu starczy. Dostaje ZERO PUNKTÓW. I teraz z ręką na sercu - do kogo będziecie mieć żal o to? Czy przypadkiem nie do nauczycielki, która nie nauczyła waszego dziecka, ze trzeba pisać zgodnie z tematem? która wstawiała same szóstki i piątki, a nie nauczyła go dyscypliny i brania w karby swojej wyobraźni???
I wiecie co by było dalej? Połowa tych hejterow by poleciała z pismem do dyrektorki szkoły, by ukarać tę leniwą i głupia babę, bo twoje dziecko straciło przez nią szanse na start do dobrego liceum!!!
A tak nawiasem mówiąc - to myślicie, że Mickiewicz soneciki to sobie trzaskał ot tak, bo miał wenę? Umiejętność zamknięcia określonych treści w określonej formie KSZTAŁCI SIĘ WŁASNIE ZACZYNAJĄC OD NARZUCANIA OKREŚLONYCH WARUNKÓW ZADANIA. Np. napisz dokładnie 8 zdań na taki a taki temat.
No ale dziś matki wiedza lepiej od nauczyciela.
Rzekłam!
Wasza zbulwiona M.

Komentarze

Prześlij komentarz

Naskrobałam i się podobało :)

Nie ciulej franco

Autor:
.. czyli nie kłam kochanie... Są rodzaje humoru, które - choć bardzo niewybredne- to jednak mnie szalenie bawią. Tak jest z humorystycznym wykorzystaniem języka śląskiego. Szczególnie zaś mnie śmieszą tłumaczenia na śląski ogólnie znanych zwrotów, tytułów i utworów. Bywa tez, ze oddają one sens utworu lepiej niż napisany literacką polszczyzną oryginał... I tak to jest proszę państwa: w naszym szarym, pustym życiu pojawia się nagle kolorowa "Rozochocono bana", czyli "Tramwaj zwany pożądaniem". Wsiadasz do niego i czujesz się jak "Gryfno dzioucha" (Pretty Woman). ON sprawdza, jako "Wonia baba" (Zapach kobiety), zdarza wam się, ze "Ćmi się" (Zmierzch), ewentualnie klimaty sprowadzają się do radosnego "Bych brał cie" (Dirty dancing). Niestety, jakiś czas mija i "Pierońsko chcica" (Dzikie żądze) zmieniają się w smętne  "Pszaj albo ciepnij" (Kochaj albo rzuć). Wtedy uświadamiasz sobie, że już pozamiatane, z
Czytaj więcej

Mądrości życiowe, czyli o czytaniu gazet

Autor:
Sporą część moich inspiracji blogowych przynoszą tzw. prasówki. Pewnie więcej niż połowa moich postów zaczynała się od słów "własnie przeczytałam, że.. " albo czegoś w tym guście.  Nadal sporo czytam, choć mało teraz piszę, ale ostatnio znów szlag mnie trafił na tyle, by coś tu wyskrobać zardzewiałym długopisem ;))) Przeżyłam już różne mody w internetach: na bardzo chude laski, na bardzo młode laski, na szparę między udami, na szpary w zębach i na wielkie tyłki a la miss Kardashian. Przemijały jedna po drugiej, częstokroć budząc w ten sposób resztki mojego optymizmu co do ludzkości.Że o cudownym poczuciu, że świat normalnieje, a ja nie jestem takim odmieńcem, jakim myślałam, że jestem - nawet już nie wspomnę. Jedną z mód bardziej upierdliwych jest coś, o czym pisałam już na samym początku mojej kariery blogowej, czyli mniemanie o niesamowitej wadze seksu w życiu człowieka. Tak, te siedem-osiem lat temu bezustannie się natykałam na artykuły, w których wbijano w głowę kobie
Czytaj więcej

Na walizkach

Autor:
 Kolejny raz siedzę "na walizkach". Tym razem w przenośni, ale już niedługo. Mniej więcej dwa tygodnie temu podpisałam akt kupna mieszkania. To piętro starego, chyba poniemieckiego, domu położonego na skraju wsi niedaleko Lubina. W przyszłym tygodniu odbiorę klucze od poprzednich właścicieli. I dokonam kolejnego przewrotu w moim życiu. Jak wiadomo - jestem w takich woltach wicemistrzynią świata ;). Nie oznacza to jednak, że się nie boję tego wszystkiego, co nadchodzi. Bo oczywiście musiałam wziąć kredyt hipoteczny i przez najbliższe 10 lat będę do niego uwiązana. Po drugie - ja, mieszczuch - na wsi? Wprawdzie sama chciałam, ale... Czy zawsze do końca wiemy, czego sobie życzymy. Czy nadaję się do mieszkania na skraju lasu, w miejscu oddalonym od najbliższego spożywczaka ok 4 km? Zobaczymy.  Na razie, ku rozpaczy mojego niemęża próbuję coś pakować, układać, planować, co powoduje tylko coraz większy chaos. Nasze aktualne mieszkanko jest zapchane pod sufit, głównie naszym "s
Czytaj więcej